Kilka słów o rzepaku
Rzepak (Brassica napus L. var. napus). „Jedna z najważniejszych roślin w tej grupie roślin uprawnych. Z nasion uzyskuje się olej jadalny (olej rzepakowy), z niego wytwarza się margarynę i inne tłuszcze kuchenne. Tłuszcz uzyskuje się głównie przez tłoczenie wstępnie zmiażdżonych nasion zimnych lub podgrzanych w prasach ślimakowych lub walcowych, a także ekstrahuje się za pomocą różnych rozpuszczalników. Otrzymany olej ma zabarwienie ciemnożółte, po rafinacji – jasnożółte. Jest to olej nieschnący zawierający głównie kwas oleinowy i linolowy. Współczesne odmiany praktycznie nie zawierają kwasu erukowego. Używany do celów spożywczych olej musi być dezodoryzowany” (źródło: https://pl.wikipedia.org/). Termin siewu w Polsce (w zależności od rejon) przypada na okres pomiędzy 5 a 25 sierpnia. Rzepaki ozime dzielą się na dwie grupy: na odmiany hybrydowe oraz populacyjne. Czym się różnią i które warto wybrać do swojego gospodarstwa? W tym krótkim tekście postaramy się przybliżyć to zagadnienie.
Populacyjne odmiany rzepaku ozimego (nazywane też liniowymi lub „liniówkami”)
Odmiany populacyjne charakteryzują się niewątpliwie niższą ceną niż odmiany hybrydowe, wysoką stabilnością w plonowaniu oraz możliwością wczesnego siania. Są ponadto bardzo dobrym rozwiązaniem w regionach o mniej intensywnej produkcji. Natomiast wśród wad należałoby wymienić: niższy potencjał plonotwórczy, niższą tolerancję na opóźnione zasiewy, posiadają słabszy system korzeniowy. Co ciekawe światowe rekordy wydajności były bite na odmianach populacyjnych, tak jak na przykład Tim Lamyman, który uzyskał rekordowy plon rzepaku na poziomie 6,7 t/ha z odmianą populacyjną PIKTOGRAM (źródło: https://www.tygodnik-rolniczy.pl/).
Hybrydowe odmiany rzepaku ozimego (nazywane „hybrydami”)
Z kolei odmiany hybrydowe rzepaku cechują się tolerancją na opóźnione siewy, dobrze rozwiniętym systemem korzeniowym, wysokim potencjałem plonotwórczym, szybkim rozwojem początkowym i efektem heterozji. Rzepaki hybrydowe wysoko plonują na dobrych stanowiskach, ale nadają się też do uprawy na glebach suchych i mniej zasobnych. Jedyną ich wadą jest relatywnie wysoka cena.
